Volzin, Nieuw Wij, Lazarus en De Linker Wang spreken bij veel progressieve gelovigen tot de verbeelding. Ze wortelen in (christelijk) geloof en willen bruggen slaan. Hoe staan deze tijdschriften en websites er op dit moment voor?
‘Pas als je verschillen kunt aanvaarden, kun je gelijkwaardig met elkaar praten. Anders is er altijd het gevaar dat minderheden zich moeten aanpassen aan de dominante cultuur.’ Nieuw Wij wil dat laatste juist voorkomen, vertelt Manuela Kalsky, hoogleraar theologie en samenleving en voorzitter en mede-oprichter van het platform.
Het doel van Nieuw Wij is om wij-zij tegenstellingen in de samenleving te overbruggen en verbinding tot stand te brengen. Het gaat op de site over levensbeschouwelijke diversiteit. Kalsky: ‘We hebben in 2008 meteen een moslim, hindoe, jood, protestant, katholiek en seculier iemand in de redactie van Nieuw Wij gevraagd. Zodat iedereen een stem krijgt en we oprecht konden zeggen: de vragen die we stellen zijn ónze vragen. Dat is ook nu weer actueel als we het hebben over racisme en Black Lives Matter. Wij willen mensen bij elkaar brengen om elkaar beter te begrijpen en onze verschillen niet louter als bedreiging te zien maar ook als kans.’
In haar twaalfjarige bestaan is Nieuw Wij uitgegroeid tot een belangrijk platform in de dialoog tussen culturen en religies in de samenleving. De site is de spil in een netwerk. Dat er dwarsverbanden bestaan, bleek toen Jan van Hooydonk stopte als hoofdredacteur van tijdschrift Volzin. Greco Idema en Enis Odaci, beiden van Nieuw Wij, namen zijn plek in. Vervolgens werd Theo Brand, die de laatste tien jaar hoofdredacteur was van tijdschrift De Linker Wang, eindredacteur van Nieuw Wij.